Ćwiczenia oddechowe uczą dzieci właściwego gospodarowania oddechem, pozwalają wydłużyć fazę wydechową (wszak mówimy na wydechu), regulują pracę przepony, są także dobrą gimnastyką mięśni warg i języka. Należy pamiętać, aby przeprowadzać je w dobrze przewietrzonym pomieszczeniu, nie dłużej, niż kilka minut jednorazowo.
Ćwiczenia oddechowe dobrze jest łączyć z ruchami rąk i tułowia. W ten sposób oddech pogłębia się, zwiększa się pojemność płuc i w czynności oddychania biorą udział kolejno różne ich partie.
Oto podstawowy zestaw ćwiczeń:
- Wdech z jednoczesnym, szybkim wzniesieniem rąk na boki, wydech z powolnym przesuwaniem rąk do przodu, aż do zupełnego ich skrzyżowania.
- Wdech z jednoczesnym wzniesieniem rąk bokiem do góry, powolny wydech z opuszczaniem rąk.
- Dłonie leżą na karku, łokcie stykają się przed twarzą. Wdech z rozsunięciem łokci w tył, wydech – łokcie powoli wracają do przodu, aż zetkną się.
- Szybki wdech z jednoczesnym skrętem tułowia w bok, w czasie powolnego wydechu powrót do normalnej postawy.
- Pochylenie tułowia do przodu. Wdech z jednoczesnym wyprostowaniem tułowia i uniesieniem rąk w górę, wydech – ręce wracają do pozycji wyjściowej.
- Dłonie oparte na podłodze, głowa opuszczona luźno w dół. Wdech z uniesieniem głowy i spojrzeniem na sufit, wydech- powrót do pozycji wyjściowej.
Zabawy indywidualne
- Robienie baniek mydlanych.
- Dmuchanie na wiatraczki, chorągiewki, piórka.
- Dmuchanie na papierowe ozdoby zawieszone na nitkach różnej długości, ponad głową dziecka.
- Dmuchanie na papierowe ptaszki zawieszone na nitce i przywiązane do patyka.
- Dmuchanie na kartki papieru trzymane przed ustami (końce mogą być fantazyjnie porozcinane – tworząc frędzelki), zdmuchiwanie z dłoni papieru zgniecionego w kulkę.
- Zabawa: „Tańczący płomyczek”. Delikatne dmuchanie na płomień świecy tak, aby wyginał się, ale nie gasł.
- Zabawa: „Wiatr dmie w żagiel” – przesuwanie podmuchem żaglówki wykonanej z łupinki orzecha, zapałki i kawałka bibuły lub materiału, umieszczonej w misce z wodą.
- Nadmuchiwanie: balonów, zabawek z ceraty, piłek plażowych, papierowych torebek.
- „Gra” na instrumentach typu: flet, harmonijka ustna, ale też dmuchanie w trąbki, gwizdki, gliniane koguciki, grzebień pokryty bibułą.
- Samodzielne próby gwizdania.
- Zdmuchiwanie domków z kart, zbudowanych wcześniej wspólnie z rodzicami czy z rodzeństwem.
- Studzenie gorących potraw poprzez delikatne dmuchanie, chuchanie na szybę, lusterko, dłonie.
- Dmuchanie przez rurkę do szklanki w 1/3 wypełnionej wodą.
- Zdmuchiwanie podczas spaceru na świeżym powietrzu na: płatków kwiatów, dmuchawców, liści.
- „Zabawy na niby” – naśladowanie zdmuchiwania mlecza, dmuchanie na ręce ułożone w kształt miseczki (imitowanie w ten sposób chłodzenia gorącej zupy), udawanie ogrzewania zmarzniętych dłoni poprzez chuchanie na nie.
- Przedmuchiwanie małego kawałka styropianu, chrupek, małych kulek z bibuły lub podbarwionej farbką kropli wody przez labirynty narysowane na kartce papieru i włożone do plastikowej, przezroczystej koszulki na dokumenty.
